Om å lære noko du ikkje vil læra frå nokon du ikkje vil lære noko av

Eg trur det er det viktigaste du lærar.
For å vere snusfornuftig, og det er noko eg er flink til.
Whatever doesn't kill you, makes you stronger. Kan hende, om ein minnes at det gjeng an å bli drepen sakte.
Heldigvis er verda ganske flott. Og for å øve meg i å snakke opnare om alt mogleg skal eg byrje her i det små, ved å kalle han lisle vene (som smilte til meg venare enn noko gong her om natta, og som kan hende skrive tidlegare er noko av det vanskelege med han at han eigentleg ikkje smilar) for L på herverande nettstad.
Og i løpet av månaden skal eg ringe folk; fråreiste vener og gamle kjærastar og storesystra i ein annan by, og vere glad i dei på telefonen.
No gler eg meg til å sove, draume om stavkyrkjer, og ete frukost med alle i morgon.
Det er kan hende synd på menneska, men det er ikkje særskilt synd på meg.