Om ein fiasko av særs nyttig karakter

Fiasko fiasko fiasko! Nok ei gong refererar eg til ei teaterførestilling eg sikkert er den einaste som har sett, ganske sikkert eigentleg av di denne bloggen er skrive på norsk medan teaterførestillinga so vidt eg veit aldri har vorte sett opp i Noreg, og uansett føregjeng på italiensk (eg snakkar om Turandot, i versjon av Teatro Potlach), men det gjer ingen ting. Ordet fiasko repetert tre gonger lagar uansett ei tøff lydeffekt. Og det var minst trippel fiasko for meg i helga.
Scenario: Dyrsku'n, Noregs største fesjå (sjå ordboka dersom de ikkje kjenner dette særs rurale omgrepet) som etter kvart har utvikla seg til eit enorm kaos med framleis mykje preg av landbruksutstilling, men godt krydra med omreisande tivoli og alle som har noko å selje, det vere seg kjøkkenreiskap eller det glade bodskap om Jesus. 75 000 vitjande i løpet av tre dagar, og årets høgdepunkt i Vest-Telemark.
Aktørar: Meg og min flammeblåsande kompanjong som har fengje lov til å opptre for hatten på nemnte arrangement. Ikkje berre fengje lov, faktisk vorte bedt om å gjere ei opptreden. Eg med min lille avantgardeteaterbakgrunn vil lage ei førestilling som baserar seg på både gamle mytiske idear, gibberish og aktiv deltaking frå publikum.

FIASKO 1: Denne teaterestetikken passa ikkje so veldig bra på Dyrsku'n. Å involvere publikum i eit gateteater er ikkje so lett, det burde eg ha visst sidan eg faktisk har skrive oppgåve om dette (gateteateret sin retorikk er å fange publikum, noko som er ekstremt vanskeleg, so då må det vere enno verre å få dei til å delta aktivt!). Me må improvisere og det vert slik halvbra. Ved litt dårleg mot, eg har kjensla av at det einaste som gav oss suksess, var min kompangjongs alltid populære flammer (uansett kor mykje, lite, bra eller dårleg innpakkinga av flammeblåsing er, vert det populært so lengje ein ser at det ikkje er fyrste gong flammeblåsaren bles) samt det faktum at eg var kvitmåla. Noko som leiar oss over til...

FIASKO 2: Eg fekk etter mykje leiting tak i vassfast, oljebasert, kremete kroppsmåling som eg påførte lekamen min før eg drog frå Førsdal til Seljord, mykje av den vart gnidd vekk i løpet av bilturen, og det avgnidde sat att på bilen sitt interiør. Dessutan sto eg veldig tidleg opp for å rekkje å måle meg, og dagen før hadde eg brukt ein varmtvasstank på å fjerne alt kroppshår. Vel heime klarar eg ikkje å fjerne denne målinga, og må få ekstern hjelp til oppdraget: Skrubbing med babyolje og grønsåpe. Eg finn ut at resten av dagane vil eg ha eit anna kostyme, det er forsåvidt heilt greit sidan opptrinnet vårt har vorte sopass endra. Eg lagar eit provisorisk og særs kult kostyme, som eg gler meg til å bruke. Men nei då...

FIASKO 3: Min kompangjong får omgangssjuke. Førestillinga vår var haltande, og eg har definitivt ingen ting eg kan setje opp åleine. Med andre ord: Ingen fleire opptredanar, noko som resulterte i lite pengar i hatten og ein tur som for min del gjekk med underskot.

Men aldri so gale, ikkje sant! Eg har lært masse om å bereikne sitt publikum og om kroppsmåling, eg fekk utvikla eit kult kostyme, arbeidet med den opphavelege førestillinga var veldig givande og ein heilt ny arbeidsmetode for min del, og eg fekk to dagar ekstra ferie, noko eg nok trengte.

Fine fiaskoane.