Om fem personar eg gjerne skulla ha lukta i nakken

Dersom eg minnes rett, er dette fyrste venda eg legg ut ei "prefabrikert liste" her på bloggen. Eg fann denne i går, på ein blogg eg ogso fann i går, og det er det snålaste (i Telemark og visse tilstøtande område tyder "snål" "søt", ikkje "rar") eg har sett på lengje. Eg blei nesten litt forelska i bloggaren sidan ho hadde slik ein blogg. Den har fengje vevadressa http://hjartesmil.blogg.no/, dersom nokon vil sjå med sjavsyn kva vidunder dette er (og det vil de vel).

Attende til lista. Eller, berre delvis, eg vil gjarne reflektere litt over kvifor ein absolutt skal ville lukte folk i nakken. Eg trur det er av di nakken er ganske intim, det er ei erogen sone og tett opp til hovudet, samstundes er den ikkje so privat som andletet. Auge i nakken har folk flest ikkje, difor kan ein snike seg bakpå dei og lukte dei i denne augelause kroppsdelen før den delen av dei som har auge får eit sukk for seg. Viktigast av alt trur eg at nakkar - helst halsgroper, men ogso nakker - luktar særs godt: Eg gjeng ut i frå at mykje kåtifiserande, naturleg godlukt strøymer ut frå ein eller annan kjertel i nærleiken.

Her kjem dei fem lenge påventa personane:

1. Galadriel. Fordi ho er det venaste som finnest, og av di det ikkje sømer seg i det heile å lukte ho i nakken. Lukta hennar ligg utanfor mine førestillingsevner. Og jo, ho finnest. Eg har sjølv sett ho, so då må det vere sant.
2. Han trøndaren eg har hatt kunsthistorie-førelesingar med. Fordi han har halvlangt, blondt hår eg hadde likt å kjenne samstundes som eg lukta, og dessutan tykkjer eg han er veldig mannemannete og dyrisk på ein veldig bra måte. Eg trur han luktar ganske kraftig, kroppsarbeid i skogen og rockekonsert, eg kjem nok til å bli overvelda.
3. Han fine vakta på Kvarteret. Fordi han eigentleg er det stikk motsette av trøndaren, forfina og med ein feminin sjarme. Eg trur han luktar krydra og elegant, som ein raudvin for viderekomne, ogso er eg sikker på at det er eit element der som kjem til å overraske meg stort.
4. Den minste av baristaane på kafeen der eg har personalrabatt. Fordi ho er prototypen på ein viss slag venleik, håret hennar er so langt og fint at eg både hdde forsvunne i det og det ville bidratt mykje til lukta, og av di det hadde vore festleg å lene seg so langt ned for å lukte i ein nakke. Eg trur ho luktar vanilje, mjølk og alle slike rare, kvinnelege lukter.
5. Skodespelaren som spelar hovudrolla i "Mannen som elsket Yngve", og som eg aldri minnes namnet på. Fordi han får meg til å få lyst til å ta han i armane og svinge han rundt og rundt når han smiler, dessutan har han halvlangt raudt hår som eit ekstra sansepluss. Eg trur han lukter slike koslege, urnorske ting, graut med kanel, skillingsbollar og appelsin på påskefjellet.