Om laurdag

Laurdag er dagen for å vaske seg, derav namnet - laugardagen. Eg har vaska meg i dag, men ingen storvask, det må seiast.
I staden har eg ete frukost på senga, vore på både kafe og restaurant, lese kriminalromanar og sett på norsk åttitalskunst, og eg har kjøpt den fyrste og beste rosa vinen eg fann på polet (ein italienar du kan nyte i selskap med kake, fugl, grønsaker eller åleine (som italienerar flest), han er relativt sterk og har det dragande namnet "Romeo"), og sidan det er retorikarar eg skal hengje med i kveld, gjeld det at eg finn ei høvleg skjurte for ikkje å gjere skam på kairos. Trur eg satsar på grått og stilfylt for å motverke den tullute vinen eg dreg inn i huset, og ikkje minst for å skape ein liten kontrast til alle fargane eg vanlegvis bringar til gards. I kveld skal eg vere ein retorisk figur. Men fyrst skal eg liggje på senga, høyre på skranglemusikk, vite at det er herleg vetter med sno ute, lese avis og vere glad for særs godt selskap både før og seinare i dag.